iðran

f. repentance.

* * *

f. [Ulf. idreiga = μετάνοια], repentance, 623. 23, Greg. 20, 38, 45, Fms. x. 327, K. Þ. K. 36, H. E. i. 585; iðranar grátr, tár, iðranar tími, Stj. 55; iðranar skírn, 656 C. 14; iðranar mark, a mark of repentance, H. E. i. 486, Stj., Greg. 38, Mar., Pass. passim:—in the N. T. = μετάνοια, Mark i. 4, vi. 12, Luke iii. 3, 8, v. 32, x. 13, xv. 7, 2 Cor. vii. 9, 10, Pass., Vídal. passim.

COMPDS: iðranarlauss, iðranarleysi.